De eerste anderhalve week in huize Hammer
Door: Olaf
Blijf op de hoogte en volg Olaf
15 Januari 2014 | Canada, Nanaimo
Ik had het een aantal mensen al beloofd in een mail, maar is t-ie dan: mijn eerste bericht vanuit Vancouver Island -of VI zoals ze hier zeggen. Mijn grootste uitdaging is om niet te lang van stof te zijn en me te beperken tot een onderwerp. Daarom als eerste: mijn ervaringen bij mijn host family.
Hoewel een aantal mensen mij vantevoren vroeg of ik niet benieuwd was waar ik terecht zou komen, heb ik mij niet laten verleiden tot allerlei gedachten en vragen vooraf. Het zou wel iets worden als een apart appartementje in het gunstigste geval of een verlopen tienerkamer in het ergste geval. Nou, het is iets geworden wat het meest lijkt op het laatste, maar het is gewoon een soort van logeerkamer met een bed, een grote kast, planken en een klein bureau.
Maar ik draai dus ook gewoon mee met de familie Hammer -en dat heeft niets met een foute rapper uit de 90s te maken...Ken is een van mijn 'sponsoren' op VIU en ik werk veel met hem samen op de universiteit. Hij noemt zichzelf een 'introvert who managed to survive in an extravert world'. Hij had zich niet beter kunnen typeren. Ik heb zelden iemand gezien die zo in balans is met alles en zo geliefd is bij studenten, collega's en eigenlijk iedereen die ik ontmoet. Het is ook echt een superkerel: grappig, slim, reflecterend en positief-kritisch. Hij neemt me overal mee naar toe, maar daarover een volgende keer meer.
Zijn vrouw heet Brenda en is een pittige verpleegster op een IC afdeling van een ziekenhuis die heeft gewerkt als hospik in Afghanistan en een 'flying nurse' is geweest bij de Eskimo's in Noord-Canada. Geen vrouw om over het hoofd te zien, ook al is ze heel klein. Goh, waar heb ik dat eerder gezien :-)
En dan huppelen er nog twee kinderen rond, die eigenlijk allang het huis uit hadden moeten zijn, echte nestblijvers dus. Alexis van 25 en Davis van 20, die eigenlijk de hele dag in en rond het huis rondlummelen en zo nu en dan werken. Ze zijn echt het type '12 ambachten, 13 ongelukken', maar ook heel vriendelijk. Zoonlief is wel erg geobsedeerd met gezond eten, denk aan vasten, fruit-groentensappen en 'raw food'. En vervolgens gooit meneer een gebakken boterham met kaas en bacon in zijn mik.
De huisgenote die ik absoluut niet moet vergeten is Lucy, de hond van het huis. Iedereen is dol op haar -en terecht. Voor alle mensen met angst voor honden of die er een hekel aan hebben (ik noem geen namen) is zij de ultieme therapie. Deze soft coated terrier -of zoiets- is een anti-allergie hond van het liefste en grappigste soort. Ik knuffel haar heel veel en ze is de 'prinses' van het gezin.
Dan nog iets over het huis: het lijkt van buiten heel klein, maar is toch vrij groot, omdat het een souterrain heeft met veel ruimte -en daar verblijf ik en hebben de kids hun slaapkamer. Ook is daar een tweede badkamer. Het ligt in een rustige wijk in het noorden van Nanaimo aan een soort van pleintje.
In het begin vond ik het lastig om mijn draai te vinden, omdat ik zo gewend ben om iets in huis te doen -vooral koken en opruimen. Alles wordt voor mij gedaan, maar dat is ook soms een beetje irritant. Ik heb daarom afgesproken 1x per week voor hen te koken, om te beginnen morgen. Het eten is vooral gezond, maar heel lekker en afwisselend. Alleen drinkt de hele familie als ontbijt een fruitshake. Nou ik houd het voorlopig bij een cracker en ontbijtkoek (meegenomen uit Nederland).
Dit verhaal is al te lang, dus ik stop hier. Ik ben van plan iedere week iets te plaatsen op deze site, als het goed is krijgen jullie automatisch bericht hierover. Als illustratie heb ik een aantal foto's toegevoegd van het huis en het gezin, zo krijgen jullie een beetje een idee.
Groeten vanuit Canada -en bij mij is het dus NIET koud, ongeveer zoals in Nederland nu
Hoewel een aantal mensen mij vantevoren vroeg of ik niet benieuwd was waar ik terecht zou komen, heb ik mij niet laten verleiden tot allerlei gedachten en vragen vooraf. Het zou wel iets worden als een apart appartementje in het gunstigste geval of een verlopen tienerkamer in het ergste geval. Nou, het is iets geworden wat het meest lijkt op het laatste, maar het is gewoon een soort van logeerkamer met een bed, een grote kast, planken en een klein bureau.
Maar ik draai dus ook gewoon mee met de familie Hammer -en dat heeft niets met een foute rapper uit de 90s te maken...Ken is een van mijn 'sponsoren' op VIU en ik werk veel met hem samen op de universiteit. Hij noemt zichzelf een 'introvert who managed to survive in an extravert world'. Hij had zich niet beter kunnen typeren. Ik heb zelden iemand gezien die zo in balans is met alles en zo geliefd is bij studenten, collega's en eigenlijk iedereen die ik ontmoet. Het is ook echt een superkerel: grappig, slim, reflecterend en positief-kritisch. Hij neemt me overal mee naar toe, maar daarover een volgende keer meer.
Zijn vrouw heet Brenda en is een pittige verpleegster op een IC afdeling van een ziekenhuis die heeft gewerkt als hospik in Afghanistan en een 'flying nurse' is geweest bij de Eskimo's in Noord-Canada. Geen vrouw om over het hoofd te zien, ook al is ze heel klein. Goh, waar heb ik dat eerder gezien :-)
En dan huppelen er nog twee kinderen rond, die eigenlijk allang het huis uit hadden moeten zijn, echte nestblijvers dus. Alexis van 25 en Davis van 20, die eigenlijk de hele dag in en rond het huis rondlummelen en zo nu en dan werken. Ze zijn echt het type '12 ambachten, 13 ongelukken', maar ook heel vriendelijk. Zoonlief is wel erg geobsedeerd met gezond eten, denk aan vasten, fruit-groentensappen en 'raw food'. En vervolgens gooit meneer een gebakken boterham met kaas en bacon in zijn mik.
De huisgenote die ik absoluut niet moet vergeten is Lucy, de hond van het huis. Iedereen is dol op haar -en terecht. Voor alle mensen met angst voor honden of die er een hekel aan hebben (ik noem geen namen) is zij de ultieme therapie. Deze soft coated terrier -of zoiets- is een anti-allergie hond van het liefste en grappigste soort. Ik knuffel haar heel veel en ze is de 'prinses' van het gezin.
Dan nog iets over het huis: het lijkt van buiten heel klein, maar is toch vrij groot, omdat het een souterrain heeft met veel ruimte -en daar verblijf ik en hebben de kids hun slaapkamer. Ook is daar een tweede badkamer. Het ligt in een rustige wijk in het noorden van Nanaimo aan een soort van pleintje.
In het begin vond ik het lastig om mijn draai te vinden, omdat ik zo gewend ben om iets in huis te doen -vooral koken en opruimen. Alles wordt voor mij gedaan, maar dat is ook soms een beetje irritant. Ik heb daarom afgesproken 1x per week voor hen te koken, om te beginnen morgen. Het eten is vooral gezond, maar heel lekker en afwisselend. Alleen drinkt de hele familie als ontbijt een fruitshake. Nou ik houd het voorlopig bij een cracker en ontbijtkoek (meegenomen uit Nederland).
Dit verhaal is al te lang, dus ik stop hier. Ik ben van plan iedere week iets te plaatsen op deze site, als het goed is krijgen jullie automatisch bericht hierover. Als illustratie heb ik een aantal foto's toegevoegd van het huis en het gezin, zo krijgen jullie een beetje een idee.
Groeten vanuit Canada -en bij mij is het dus NIET koud, ongeveer zoals in Nederland nu
-
15 Januari 2014 - 08:25
Roos:
Hoi Olaf,
Can't touch this!
Leest lekker! Leuk om je zo te kunnen volgen.
Enjoy your stay!
Groetjes Roos -
15 Januari 2014 - 09:13
Mireille:
Ha Olaf,
Leuk om van je te horen en om te lezen hoe het bij de Hammers is! Zie uit naar het volgende bericht. Veel plezier daar.
Groet, mireille -
15 Januari 2014 - 13:32
Harm:
Hoi Olaf,
In de lunchpauze een kijkje in de nieuwe wereld van Olaf. Helemaal prima.
En ehhh .... van de hond ben ik natuurlijk nu al fan (like :)).
Volgens mij heb je het prima getroffen daar. Benieuwd naar je belevenissen in de komende weken.
Grt.
Harm -
15 Januari 2014 - 13:32
Harm:
Hoi Olaf,
In de lunchpauze een kijkje in de nieuwe wereld van Olaf. Helemaal prima.
En ehhh .... van de hond ben ik natuurlijk nu al fan (like :)).
Volgens mij heb je het prima getroffen daar. Benieuwd naar je belevenissen in de komende weken.
Grt.
Harm -
15 Januari 2014 - 13:58
Harm:
Hoi Olaf,
In de lunchpauze een kijkje in de nieuwe wereld van Olaf. Helemaal prima.
En ehhh .... van de hond ben ik natuurlijk nu al fan (like :)).
Volgens mij heb je het prima getroffen daar. Benieuwd naar je belevenissen in de komende weken.
Grt.
Harm -
15 Januari 2014 - 20:29
Corné:
He Olaf,
ik was idd erg benieuwd hoe het met je is. Nou da's duidelijk, je moet moeite doen om niet verwend te worden.
Klinkt als een prima stek om te verblijven, ben erg benieuwd naar je ervaringen op de universiteit en het alledaagse leven aldaar.
En Lucy is van het zelfde type als onze Boris: een Irish softcoated wheaten terriër.
geniet ervan!
gr. Corné -
15 Januari 2014 - 21:27
Marian:
Hoi Olaf,
Gelukkig schrijf je net zo vlot als je babbelt....wij hebben genoten van het "ïnkijkje" bij de familie Hammer en jouw tienerkamer. Hopelijk heb je het op de universiteit ook zo naar je zin. Leuk om je op deze manier een beetje te kunnen volgen. We keep in touch!
Groetjes,
Arnold en Marian -
16 Januari 2014 - 05:32
Judith:
Dag lieverd,
Dat ziet er heel gezellig uit op de foto met de hele familie en lucy lijkt inderdaad op de hond van eef. Ik zal nog eens vragen of het dezelde is. Ik vond het wel een knus slaapkamertje. Thuis in limburg was je tienerkamer niet veel groter,, dat moet wel iets hebben bring back memories .....
Kus van je future spouse
-
16 Januari 2014 - 22:33
Yoli:
Hoi Olaf,
Superleuk om je bericht te lezen!
Zo blijven we een beetje op de hoogte van je leventje daar!
Ben benieuwd naar je belevenissen op de universiteit en in je privétijd!
Hier alles ok!
Veel liefs & good luck further!
Yoli -
17 Januari 2014 - 14:37
:
Prachtig verslag,gemakkelijk te lezen.Inderdaad schrijf je net zo goed alsdat je babbelt.
Prachtig al de verslagen naar je,ze menen het allemaal goed met je,sommige leken me,dacht ik wat jaloers dat je het zo getroffen hebt bij fam.Hammer.
Dit dwing je ook wel af,toch.
In afwachting van het volgende verslag,het allerbeste groets Mam & Pap. -
17 Januari 2014 - 14:47
Aimée:
Ha Olaf!
Leuk om te lezen waar je terecht bent gekomen! Het klinkt allemaal heel interessant en je medebewoners (allemaal) zien er gezellig uit. Geniet ervan, ik kijk uit naar je volgende verslag!
Groeten, Aimée -
17 Januari 2014 - 16:39
Anne:
Euhh... hoezo fruitshake. De wijn staat gewoon op tafel!!
Verder ziet het er gewoon heel leuk uit. Komt allemaal goed! Maar doe je ook nog wat overdag?
Enneh... neem de hond maar mee terug. Die past goed bij Truus ; - )
Grtz,
Anne -
17 Januari 2014 - 23:41
Pedro:
Hey Olaf,
Klikt goed! Mooi de Canadese gastvrijheid. Staat je vertrouwde cd-speler ook op je nachtkastje (en de verzameling cd's in je koffer)? Wees voorzichtig met Japanse nootjes en
geniet van je verblijf in canada!
Groeten,
Pedro -
18 Januari 2014 - 00:28
Tante Hanny En Ome Frans :
Hoi Olaf leuk iets van jou te horen ,hoe het met jou daar gaat,je ouders zijn bij ons geweest toen ze jou hadden uitgezwaait dus weet ik waar je nu zit helemaal in cannada, heel veel succes en hoop veel van jou te horen ik volg je in iedergeval groetjes en een knuffel van ons!! -
22 Januari 2014 - 09:32
Margot Van Dijk:
Wat leuk Olaf! leuk geschreven. net of ik het je hoor vertellen. en zo leuk dat je al zo snel je draai vindt in je gastgezin. lekker iedere week 1 keer koken voor hen. wel beetje hollandse kost leren eten he.
ik ben benieuwd of jij nog in de juiste periode daar verblijft om walvissen te gaan spotten.
geniet ervan daar. een ervaring rijker straks als je terugkomt die je nooit meer gaat vergeten en jou als mens weer verder vormt!
ik ben benieuwd naar je optreden daar met je koor! -
23 Januari 2014 - 19:11
Angelica:
Hee Olaf,
Back to basics, klinkt goed! We missen je, maar gelukkig mail je soms nog over je favoriete vak :-)
Veel plezier nog daar en succes met je kook sessie. Wordt het een broodje biefstuk? (of wat zat er toen op dat broodje???)
Groetjes,
Angelica -
24 Januari 2014 - 00:54
Jeanne:
Ik vind het helemaal leuk om dit soort verslagen te lezen Olaf. Het kan wat mij betreft niet lang genoeg zijn. Laat maar komen.
Met de foto's erbij hebben we een pima beeld van jouw verblijf daar.
Op deze manier blijven we gelukkig ook contact houden.
Hoef je niet zoveel te vertellen (waarschijnlijk toch wel :-))als je weer terug bent bij de nazit.
Ik kijk nu al uit naar het volgende verslag en foto's.
Ik heb even snel op Wikipedia gekeken waar het ligt en hoe groot Nanaimo is. Groot dus.
En ik was benieuwd naar het tijdsverschil maar jij loopt achter ons aan zag ik. Het is bij jou nu 15. 50 uur donderdag als het goed is. Bij mij is het al vrijdag. Morgen (straks) werken dus ik ga gauw slapen.
Tot snel hoors.
Groetjes Jeanne
-
24 Januari 2014 - 16:20
Arend:
Hoi Olaf,
Leuk om te lezen en ook om de foto's te zien. Ik herken het huis, maar ook je typeringen van het gezin, gelijk.
Doe ze de hartelijke groeten van me en veel succes gewenst!
Groeten,
Arend -
25 Januari 2014 - 20:42
Etienne, Sabine En Merle:
Hoi Olaf,
Wat goed om te horen dat je het zo naar je zin hebt en het goed klikt met de familie. We hadden eigenlijk ook niet anders verwacht! Leuk om je te volgen. We zijn benieuwd naar meer foto's en verhalen.
Groetjes,
Etienne, Sabine en Merle -
13 Februari 2014 - 22:52
Marcel:
Hi Olaf,
Perfect place now: GO CANADA!
heel veel plezier & leuk om te lezen.
Grtz,
Marcel
PS: Stephen nog gesproken?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
