Out and about Vancouver Island
Door: Olaf
Blijf op de hoogte en volg Olaf
18 Maart 2014 | Canada, Nanaimo
Het heeft wat langer geduurd dan ik had gedacht, maar hier is dan mijn vijfde blog-verslag. De oorzaak lag voornamelijk in de ruzie die ik had met mijn browser. Ik heb dit volgende verhaal al twee keer eerder getypt, maar op een of andere manier sloeg mijn nieuwe Internet Explorer browser hem niet op. Via Google chrome lukte het gisteravond wel toen ik een klein testje deed -een aantal van jullie had dit al opgemerkt. Maar ik had geen puf meer om het een derde keer te schrijven, vandaar maar uitgesteld naar vandaag. Ik hoop nog twee verslagen te schrijven tijdens mijn verblijf hier, deze keer gaat het over mijn uitstapjes in de buurt. Een onderwerp waarover denk ik het meest wordt geschreven op blogs als deze, maar dat voor de gemiddelde bezoeker niet echt interessant is. Ga maar na: iemand die een plek heeft bezocht die hij/zij fantastisch vindt, dat zegt de lezer die daar nog nooit is geweest natuurlijk niets. Niettemin probeer ik een zo levendig mogelijke beschrijving te geven van mijn avonturen hier.
Al vlak na mijn aankomst -wow, dat was nog in januari!- ben ik met een australische visiting scholar die hier toen was naar Victoria geweest. Deze relatief kleine stad aan de zuidkant van Vancouver Island is niet alleen de hoofdstad van het eiland, maar van de hele provincie British Columbia. Veel mensen hadden me vooraf verteld dat het een heel bijzondere stad was en veel gebouwen heeeel oud waren. Tsja, dat betekent dus maximaal 200 jaar...Ik kan me wel voorstellen dat Canadezen dit waarderen, want de stad heeft voetgangerszones (heel bijzonder in dit land), gezellige pleintjes en een sfeer die al met al een beetje koloniaal Brits -en dus Europees- aan doet. Niet heel bijzonder, maar best aangenaam en met goed weer nog leuker denk ik. We werden wel veel benaderd door bedelaars.
Dit was zeker ook het geval in Vancouver, waar ik een paar weken later een lang weekend in mijn eentje verbleef. Ik liep in het donker nietsvermoedend door het oostelijke deel van het centrum en werd daar om de haverklap aangesproken door gasten met de vraag of ik nog een dollar kon missen. Toen ik terugkwam in het hotel las ik in mijn reisgids dat dit gedeelte van de stad 's avonds een no go area was, maar ook dat dit de wijk was waar ik mijn onderzoek naar gentrification doe -voor degene die niet weten wat dit betekent: upgrading ofwel veryupping van voormalige arbeiderswijken. Ach ja, onbevangenheid is soms een prettige eigenschap...Later begreep ik van mensen dat er in deze twee steden veel daklozen wonen, omdat het zo ongeveer de enige plekken zijn in de winter waar mensen vanwege het milde weer kunnen overleven op straat.
Er wordt wel eens gezegd dat Vancouver een van de mooiste steden ter wereld is. Voor zover ik dat kan beoordelen klopt dit niet, maar het is wel een van de mooist GELEGEN steden waar ik tot nu toe ben geweest. Het is omgeven door water en bergen, die nu dus besneeuwd zijn, en daar heb je downtown continu zicht op via allerlei doorkijkjes. Verder is het een heel voetgangers-en fietsersvriendelijke stad, omdat ze langs het water overal paden hebben aangelegd. Daarnaast heerst er een relaxte en ontspannen sfeer, dit is echt een stad voor yoga-types, biologische eters en gezondheidsfreaks in zijn algemeenheid. Zijn er dan veel bezienswaardigheden? Mwaa, dat valt wel tegen -hoewel de hoeveelheid wolkenkrabbers aan het water Vancouver wel een beetje een New York lookl geven. Ze zijn echter wel een stuk minder mooi qua design -ik las pas geleden dat ze gebaseerd zijn op woontorens in Aziatische steden, zoals Hong Kong. Ik ben er afgelopen weekend weer geweest voor een concert en bij aankomst in de stad is het toch wel een spectaculaire omgeving. Begin april ga ik er wederom heen voor vier dagen voor een congres en om mijn veldonderzoek te doen.
Daarnaast heb ik tijdens 'reading break' -dit is een eufemisme voor vakantie, althans voor studenten- een paar weken geleden een heuse wintersportbeleving gehad, toen we naar Mount Washington zijn geweest, een resort op 1500 meter hoogte. Voor het contrast effect tussen een groene kust en besneeuwde bergen was het geen goede dag, want hier in Nanaimo lag ook al 40 centimeter sneeuw toen we vertrokken, maar het was een mooie ervaring. Ik mocht van mijn echtgenote in spe absoluut niet skien of snowboarden, ze was bang dat ik al snel twee gebroken benen zou hebben -en daar zou ze zomaar nog gelijk in kunnen hebben ook. Ik heb me daarom beperkt tot 'snowshoeing'. Dat is door de sneeuw lopen met een soort tennisrackets die je onder je schoenen bindt. Zie de foto's voor de details.
Een andere sportieve activiteit was een student-fieldtrip naar Horn Lake Caves waar ik ben meegegaan. Grottenbezoek dus, maar een heel ander verhaal dan in Europa: hier geen grote hoge ruimtes met kaarslicht en treintjes die je er naar toe brengen, maar klimmen en kruip-sluip door nauwe gangen en spleten en in zijn algeheel een natte bedoeling. Het was niet echt gevaarlijk of zo, maar wel spannender en uitdagender dan ik vooraf had gedacht.
Dat is tot nu toe zo ongeveer wat ik aan excursies heb gedaan hier, aanstaande vrijdag ga ik zeekayakken en er staan nog wel wat dingen op het programma. Ik probeer echter ook nog wat te bewaren voor als mijn lief hier naar toe komt, dat is nu nog minder dan 40 dagen. Ik begin de dagen al een beetje af te tellen!
Mijn volgende blog zal ik weer stilstaan bij mijn dagelijkse leven, zowel op als buiten het werk. Dat schrijf ik dan als veertiger, want ik ben inmiddels mijn laatste week ingedoken als iemand met een 3 als eerste cijfer in zijn leeftijd. Dan zijn mijn verslagen vast meteen een stuk volwassener...
Groeten en nog een goede week gewenst
Olaf
Al vlak na mijn aankomst -wow, dat was nog in januari!- ben ik met een australische visiting scholar die hier toen was naar Victoria geweest. Deze relatief kleine stad aan de zuidkant van Vancouver Island is niet alleen de hoofdstad van het eiland, maar van de hele provincie British Columbia. Veel mensen hadden me vooraf verteld dat het een heel bijzondere stad was en veel gebouwen heeeel oud waren. Tsja, dat betekent dus maximaal 200 jaar...Ik kan me wel voorstellen dat Canadezen dit waarderen, want de stad heeft voetgangerszones (heel bijzonder in dit land), gezellige pleintjes en een sfeer die al met al een beetje koloniaal Brits -en dus Europees- aan doet. Niet heel bijzonder, maar best aangenaam en met goed weer nog leuker denk ik. We werden wel veel benaderd door bedelaars.
Dit was zeker ook het geval in Vancouver, waar ik een paar weken later een lang weekend in mijn eentje verbleef. Ik liep in het donker nietsvermoedend door het oostelijke deel van het centrum en werd daar om de haverklap aangesproken door gasten met de vraag of ik nog een dollar kon missen. Toen ik terugkwam in het hotel las ik in mijn reisgids dat dit gedeelte van de stad 's avonds een no go area was, maar ook dat dit de wijk was waar ik mijn onderzoek naar gentrification doe -voor degene die niet weten wat dit betekent: upgrading ofwel veryupping van voormalige arbeiderswijken. Ach ja, onbevangenheid is soms een prettige eigenschap...Later begreep ik van mensen dat er in deze twee steden veel daklozen wonen, omdat het zo ongeveer de enige plekken zijn in de winter waar mensen vanwege het milde weer kunnen overleven op straat.
Er wordt wel eens gezegd dat Vancouver een van de mooiste steden ter wereld is. Voor zover ik dat kan beoordelen klopt dit niet, maar het is wel een van de mooist GELEGEN steden waar ik tot nu toe ben geweest. Het is omgeven door water en bergen, die nu dus besneeuwd zijn, en daar heb je downtown continu zicht op via allerlei doorkijkjes. Verder is het een heel voetgangers-en fietsersvriendelijke stad, omdat ze langs het water overal paden hebben aangelegd. Daarnaast heerst er een relaxte en ontspannen sfeer, dit is echt een stad voor yoga-types, biologische eters en gezondheidsfreaks in zijn algemeenheid. Zijn er dan veel bezienswaardigheden? Mwaa, dat valt wel tegen -hoewel de hoeveelheid wolkenkrabbers aan het water Vancouver wel een beetje een New York lookl geven. Ze zijn echter wel een stuk minder mooi qua design -ik las pas geleden dat ze gebaseerd zijn op woontorens in Aziatische steden, zoals Hong Kong. Ik ben er afgelopen weekend weer geweest voor een concert en bij aankomst in de stad is het toch wel een spectaculaire omgeving. Begin april ga ik er wederom heen voor vier dagen voor een congres en om mijn veldonderzoek te doen.
Daarnaast heb ik tijdens 'reading break' -dit is een eufemisme voor vakantie, althans voor studenten- een paar weken geleden een heuse wintersportbeleving gehad, toen we naar Mount Washington zijn geweest, een resort op 1500 meter hoogte. Voor het contrast effect tussen een groene kust en besneeuwde bergen was het geen goede dag, want hier in Nanaimo lag ook al 40 centimeter sneeuw toen we vertrokken, maar het was een mooie ervaring. Ik mocht van mijn echtgenote in spe absoluut niet skien of snowboarden, ze was bang dat ik al snel twee gebroken benen zou hebben -en daar zou ze zomaar nog gelijk in kunnen hebben ook. Ik heb me daarom beperkt tot 'snowshoeing'. Dat is door de sneeuw lopen met een soort tennisrackets die je onder je schoenen bindt. Zie de foto's voor de details.
Een andere sportieve activiteit was een student-fieldtrip naar Horn Lake Caves waar ik ben meegegaan. Grottenbezoek dus, maar een heel ander verhaal dan in Europa: hier geen grote hoge ruimtes met kaarslicht en treintjes die je er naar toe brengen, maar klimmen en kruip-sluip door nauwe gangen en spleten en in zijn algeheel een natte bedoeling. Het was niet echt gevaarlijk of zo, maar wel spannender en uitdagender dan ik vooraf had gedacht.
Dat is tot nu toe zo ongeveer wat ik aan excursies heb gedaan hier, aanstaande vrijdag ga ik zeekayakken en er staan nog wel wat dingen op het programma. Ik probeer echter ook nog wat te bewaren voor als mijn lief hier naar toe komt, dat is nu nog minder dan 40 dagen. Ik begin de dagen al een beetje af te tellen!
Mijn volgende blog zal ik weer stilstaan bij mijn dagelijkse leven, zowel op als buiten het werk. Dat schrijf ik dan als veertiger, want ik ben inmiddels mijn laatste week ingedoken als iemand met een 3 als eerste cijfer in zijn leeftijd. Dan zijn mijn verslagen vast meteen een stuk volwassener...
Groeten en nog een goede week gewenst
Olaf
-
18 Maart 2014 - 06:44
Marlies:
hoi Olaf
drie keer is scheepsrecht.....je verhaal is goed aangekomen dit keer. Was weer leuk om te lezen!
groet
Marlies -
18 Maart 2014 - 08:42
Margot:
Zo Olaf,
je laatste blok op je 39e!!! je kunt je leeftijd niet de schuld geven van het geklooi met je browser...;)
leuk om weer je verslag te kunnen lezen en wat schrijf je het allemaal in fijne taal!
heerlijk. mijn droom is om op mijn 65e naar Vancouver te verkassen.. ik ben er een keer in mijn leven geweest en je beschrijving klopt met mijn beleving!
geniet nog van je tijd daar en ik vind het ook leuk je weer te gaan zien bij AFL.
Grt Margot -
18 Maart 2014 - 13:00
Roos:
Ha! Dat snowshoeing lijkt me ook wel wat, het lijkt veiliger dan het gehannes op snowboard of ski.
Misschien dat ik dan toch eens met Harm mee op wintersportvakantie ga.
Ben ook benieuwd naar je Canadese Birthdayparty! Cut the cake and celebrate!
Groetjes Roos -
18 Maart 2014 - 13:54
Archelia :
Hee Olaf! Wat leuk zo'n verslag. Goed om weer van je te horen/lezen. En leuk zo'n persoonlijk report van de stad. Kunnen we wat mee bij Toerisme....
Enjoy yr stay. Oh enne alvast gefeliciteerd. Bij 40 begint het pas echt... pfff..
Groetjes, Archelia
-
18 Maart 2014 - 20:43
Arend:
Proficiat Olaf! Mooie leeftijd, niet alleen met het huwelijk ga jij me voor;-)
-
21 Maart 2014 - 13:46
Peter:
Hoi olaf,
Weer een mooi stukje, ik zit helemaal in de film.
Gelukkig ben je zondag 40, dan ga je sowieso voortaan wat eerder naar bed en zoek je ook andere vrienden, dus het gevaar is geweken.
Veel plezier nog! -
22 Maart 2014 - 15:31
Pedro:
Hey Olaf,
Foto met de doorkijk op de baai is geweldig! Geweldige combinatie de wereldstad direct gelegen in zo'n mooie natuurlijke omgeving (zee, bergen)! Is net Maastricht met de Maas en de Sint Pieter ;-). Ben benieuwd of ze de snowshoes ook in grote maten hebben. Misschien kun je de snowshoes ook meenemen voor je veldonderzoek heb je in ieder geval iets om mee te meppen.
Fijne weekjes!
Pedro -
23 Maart 2014 - 22:25
Jos En Louise:
Hey Olaf, mooie verhalen...wellicht bundelen en uitbrengen?
Gefeliciteerd met je verjaardag!
Groetjes
Louise en Jos -
24 Maart 2014 - 00:09
Corne:
40!!!!!!
Gefeliciteerd! -
24 Maart 2014 - 00:09
Corne:
40!!!!!!
Gefeliciteerd! -
06 April 2014 - 17:26
Angelica:
Leuke verhalen weer Olaf!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
